Duży potencjał tego rodzaju spółdzielczości ubezpieczeniowej tkwi przede wszystkim z możliwości wyboru, na jakiej podstawie dana wspólnota chce stworzyć własny zakład ubezpieczeń. Najprostszą i najmniej wymagającą formą jest utworzenie w istniejącym już towarzystwie autonomicznej grupy, rządzącej się własnymi regułami, prowadzącą własną rachunkowość, czy tworzącą strategię działania. Jest to Związek Wzajemności Członkowskiej (ZWC). Nie bez znaczenia jest fakt, że w takim przypadku, nie ma żadnych wymogów kapitałowych, bo rolę parasola ochronnego i wymóg posiadania kapitału gwarancyjnego spełnia TUW, w ramach którego powstaje taki związek.

Udział w takich związkach przynosi ubezpieczonym szereg korzyści. Przede wszystkim umożliwia realny wpływ członków na warunki ubezpieczenia i ich dostosowanie do określonych potrzeb grupy. Pozwala na odrębne rozliczanie składek ubezpieczeniowych i szkód, zapewnia uczestnictwo w podziale nadwyżki bilansowej pomiędzy członków w postaci zwrotu części składki lub jej obniżki w przyszłych okresach.

Przykładem istniejącego i rozwijającego się ZWC jest Kościelny Związek Wzajemności Członkowskiej (KZWC) działający w ramach Saltus Ubezpieczenia. Realizuje on program ubezpieczeń majątku kościelnego Zgromadzeń Zakonnych, Stowarzyszeń i Diecezji (podmiotów i instytucji kościelnych). Jego oferta ubezpieczeniowa skierowana jest bezpośrednio do środowisk kościelnych, eliminuje więc w swojej działalności jakiekolwiek szczeble pośrednie. Przekłada się to na niższą wartość składki oraz gwarancję utrzymania jej wysokości w następnych okresach rozliczeniowych.